การใส่กระสุนปืนยาว .44 วินเชสเตอร์ 1866 (คานเหวี่ยงสวยมากๆ)
เมื่อศตวรรษที่ 19 ในยุคนั้นสหรัฐเกิดสงครามกลางเมือง (Civil War 1861-1865 เป็นผลมาจากการประกาศเลิกทาสของ อับราฮัม ลินคอล์น อันนี้ไม่ใช่ประเด็นโละทิ้ง )
โอลิเวอร์ วินเชสเตอร์ (Oliver Winchester) พ่อของ วิลเลี่ยม วินเชสเตอร์ ได้เริ่มผลิตปืน Henry Rifle ขายให้กับทางรัฐบาล มันเป็นปืนทันสมัยอานุภาพสูง ใส่ลูกปืนได้ง่าย และยิงได้หนึ่งนัดในทุก 3 วินาที นับเป็นปืนยาวรุ่นแรกที่ยิงได้ต่อเนื่อง เมื่อปืนคือปัจจัยที่ห้า ธุรกิจค้าปืนของ โอลิเวอร์ วินเชสเตอร์ จึงเติบโตขึ้นเรื่อยๆ
แน่นอน ปืนของเขาได้ถูกใช้สู้รบ ในสงคราม (คงไม่เอาไปนอนกอด หรือ เอาไปโพสถ่ายรูปลง Facebook หรอก) กลางเมืองของสหรัฐ
และมีคนตาย นับแสน จากปืนของเขา โอลิเวอร์ วินเชสเตอร์ ได้เงินจากการค้าอาวุธ แต่มันเป็นเงินที่ได้มากจาก ซากศพและชีวิตของมนุษย์!!!
ต่อมา ในปี 1873 บริษัทวินเชสเตอร์ได้คิดค้นปืนแบบใหม่ Winchester M1873 เป็นปืนแบบคานเหวี่ยง โครงปืนเหล็ก ใช้กระสุน .44 บรรจุกระสุนได้หลายนัดและยิงซ้ำได้เร็ว ซึ่งเป็นรุ่นที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ในสมัยยุคคาวบอยควงปืนบุกเบิกดินแดนตะวันตก จนถึงกับมีการเรียกปืนไรเฟิลรุ่นปี 1873 ของวินเชสเตอร์ว่า “The Gun That Won The West” หรือแปลเป็นไทยเท่ห์ๆว่า “โครตปืนพิชิตตะวันตก” และในขณะเดียวกันมันก็แพร่หลายไปทั่ว ไม่เฉพาะเพียงในอเมริกาเท่านั้น ยังเป็นที่นิยมไปถึงประเทศอื่นๆ จนเกือบทั่วโลกอีกด้วย ผลกำไรจากธุรกิจการค้าอาวุธทำให้ ตระกูลวินเชสเตอร์ร่ำรวยกลายเป็นอภิมหาเศรษฐี
